نمیدونم چرا رفتی ... ؟؟؟ نمیدونم چرا ... ؟؟؟ 
شاید خطا کردم و تو بدون اینکه فکر غربت چشام باشی نمیدونم کجا ؟ تا کی ؟ برای چه ؟
ولی رفتی ... !!!...
و بعد رفتنت بارون چه معصومانه می بارید ... بعد رفتنت یک قلب دریایی ترک بر داشت ... بعد رفتنت رسم نوازش ،
تو غمی خاکستری گم شد ... گنجشکی که هر روز از کنار پنجره با مهربونی دونه بر می داشت تمام بالاش
غرق، تو اندوه غربت شد ... بعد رفتن تو، آسمون چشام خیس باران بود ...
بعد انگار کسی حس کرد من بی تو تموم هستیمو از دست میدم ... کسی حس کرد من بدون تو هزارا بار تو
هر لحظه میمیرم ... کسی فهمید تو اسم منو از یاد میبری ...
من با اینکه
میدونم تو هرگز یاد منو با عبور خودت نمیبری ... مگه نه !!!!ولي هنوز آشفته چشای زیبای تو ام ... ای کاش می
شد بر گردی ...
ای کاش ............................................
وقتی صداتو برای اولین بار
شنيدم چه حس وسوسه انگیزی داشت ...اصلا دوست نداشتم گوشیرو قطع کنم ... می خواستم تا خود صبح
این مکالمه رو ادامه بدم ...
نمیدونم اسمش چیه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟..........
آیا عشق همین وسوسه ساده و بی آلایشه که... حاضری تموم ثروت و مکنت دنیا رو در قبال یک کلام مهر آمیز
معامله کنی یا.......
فقط این رو می گم که این حس زیبا از بس شگفت انگیزه
که تجربه اون اصن از یاد نمیره ... تجربه ای عاشقونه که سالها بعد برقراری یک رابطه این سرچشمه را از یاد نمیبری ...
سر چشمه عشق:
اون وقتی که برای اولین بار تو رو بوسیدم ... تورو دیدم ... تو رو شنیدم ... تو رو، تو دلم لمس کردم ... اون وقت
که برای اولین بار...برای کی بگم ... .... .... که بدون تو نیستم ... بدون اینکه به دیوونگیم بخندم ...
برای کی بگم که تو عاشقونه ترین لحظات ...مغلوب نداشتنت می شم ...
بهم بگو .... .... .... .... .... .....
به کی بگم درد نداشتنتو ... ... ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ 
